کد مطلب:314374 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:198
گلدسته ها
در گوشه ی ایوان طلا و در مجاورت دیوار حرم، دو گلدسته است؛ نیمه ی بالای هر یك از این گلدسته ها به طلای خالص روكش شده و مجموع خشت های طلای به كار رفته بدین منظور 2016 عدد است. نیمه ی پایین گلدسته ها نیز تركیب آجر و صفحه های
[ صفحه 285]
كاشی است و از خشت های كاشی كه به صورت حصیربافی در كنار هم چیده شده اند. كلمه های «الله»، «محمد»، «رسول» و «عباس» به خط كوفی پدید آمده است. در قسمت بالایی هر یك از این گلدسته ها اتاقكی است مسقف كه بر لبه هایی بنا شده و در زیر سقف نیز مقرنس كاری است. سر گلدسته ها نیز نیم كرده ی نوك تیز و دارای شیارهای عمودی نصف النهار مانندی است. گلدسته ها بلند هستند و ارتفاع آنها به 44 متر می رسد. شاعر هراتی شیخ محمد حسین فرزند حاج جواد به دقت شعری درباره ی گلدسته ها گفته و در آن ماده ی تاریخی هم برای نوسازی یا بنای گلدسته ها آورده است:
بحضرة القدس و غایة الأمل
مئذنة زانت لعباس البطل
فقل لبانیها سعدت فبذا
أحبطت نسرا و یغوثا و هبل
و قل لمن یرقی بها مكبرا
أرخ «فقل حی علی خیر العمل»
در این بارگاه قدس و با همه ی امیدها و آرزوها، بر حرم عباس قهرمان مئذنه ای آراسته شد.
به بانی آن بگو: چه خوشبختی و سعادتی به چنگ آورده ای و بدین كار همه ی بتان نسر و یغوث و هبل را نگونسار ساخته ای؛ بدان كس كه برای اذان برفراز این مناره ها می رود بگو: «این را ماده ی تاریخ گوی: بگو به سوی برترین كار بشتاب».
گفتنی است عبارت «فقل حی علی خیرالعمل» در حساب ابجد نمایانگر عدد 1319 است كه تاریخ قمری بنا را بیان می كند.
چونان كه از نوشته ی پایین گلدسته ها پیداست، مرحوم محمد حسین صدر اعظم به سال 1221 هـ.ق به نوسازی و كاشی كاری آنها اقدام كرده است.
در زیر بنای حرم راهرویی زیر زمین است كه در آن از یكی از رواق ها باز می شود و به مدفن امام علیه السلام می رسد. این راهرو نشانی از دقت و عظمت معماری آن روزگار است.
[ صفحه 286]
[ صفحه 285]
كاشی است و از خشت های كاشی كه به صورت حصیربافی در كنار هم چیده شده اند. كلمه های «الله»، «محمد»، «رسول» و «عباس» به خط كوفی پدید آمده است. در قسمت بالایی هر یك از این گلدسته ها اتاقكی است مسقف كه بر لبه هایی بنا شده و در زیر سقف نیز مقرنس كاری است. سر گلدسته ها نیز نیم كرده ی نوك تیز و دارای شیارهای عمودی نصف النهار مانندی است. گلدسته ها بلند هستند و ارتفاع آنها به 44 متر می رسد. شاعر هراتی شیخ محمد حسین فرزند حاج جواد به دقت شعری درباره ی گلدسته ها گفته و در آن ماده ی تاریخی هم برای نوسازی یا بنای گلدسته ها آورده است:
بحضرة القدس و غایة الأمل
مئذنة زانت لعباس البطل
فقل لبانیها سعدت فبذا
أحبطت نسرا و یغوثا و هبل
و قل لمن یرقی بها مكبرا
أرخ «فقل حی علی خیر العمل»
در این بارگاه قدس و با همه ی امیدها و آرزوها، بر حرم عباس قهرمان مئذنه ای آراسته شد.
به بانی آن بگو: چه خوشبختی و سعادتی به چنگ آورده ای و بدین كار همه ی بتان نسر و یغوث و هبل را نگونسار ساخته ای؛ بدان كس كه برای اذان برفراز این مناره ها می رود بگو: «این را ماده ی تاریخ گوی: بگو به سوی برترین كار بشتاب».
گفتنی است عبارت «فقل حی علی خیرالعمل» در حساب ابجد نمایانگر عدد 1319 است كه تاریخ قمری بنا را بیان می كند.
چونان كه از نوشته ی پایین گلدسته ها پیداست، مرحوم محمد حسین صدر اعظم به سال 1221 هـ.ق به نوسازی و كاشی كاری آنها اقدام كرده است.
در زیر بنای حرم راهرویی زیر زمین است كه در آن از یكی از رواق ها باز می شود و به مدفن امام علیه السلام می رسد. این راهرو نشانی از دقت و عظمت معماری آن روزگار است.
[ صفحه 286]